Η παχυσαρκία είναι μια νόσος που τις τελευταίες δεκαετίες αυξάνεται με αλματώδεις ρυθμούς παγκοσμίως. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής δημιουργεί ένα «τοξικό περιβάλλον» το οποίο δεν αφήνει τον σημερινό άνθρωπο των δυτικών κοινωνιών να διαχειριστεί το βάρος του με αποτέλεσμα τα ποσοστά παχυσαρκίας να αυξάνονται ραγδαία σε παιδιά και ενήλικες. Οι επιπτώσεις της παχυσαρκίας είναι πολλές, τόσο στην σωματική υγεία, όσο και στην σφαίρα της ψυχικής υγείας. Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τους κυριότερους διατροφικούς «εχθρούς», καθώς και τρόπους να τους αντιμετωπίσουμε. Οι κυριότεροι «εχθροί» δεν είναι άλλοι από το επεξεργασμένο φαγητό, το άγχος και την έλλειψη φυσικής δραστηριότητας. Πως το σύγχρονο περιβάλλον μας ωθεί στην παχυσαρκία

Μετά από τις διακοπές, όπου το πιο πιθανό είναι να υπήρχαν μεγάλα γεύματα, αλκοόλ και αρκετό παγωτό, το σώμα μας αντιμετωπίσει ένα έντονο οξειδωτικό στρες. Σκοπός για το επόμενο διάστημα είναι λοιπόν μια προσεκτική διατροφή με την οποία αφενός να πετύχουμε απώλεια βάρους και απώλεια λίπους, αφετέρου θα εφοδιάσουμε το σώμα μας με πολλά αντιοξειδωτικά, έτσι ώστε να ισχυροποιήσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Οι συμπεριφορές υγείας είναι ένα πολύ παράξενο φαινόμενο. Ενώ όλοι ξέρουμε τι μας κάνει καλό, δεν το ακολουθούμε και τα αποτελέσματα στην υγεία είναι γνωστά. Όσον αφορά τη διατροφή και το βάρος, τα πράγματα περιπλέκονται γιατί ο σύγχρονος τρόπος ζωής και το άγχος οδηγούν στην υπερκατανάλωση φαγητού και στη μειωμένη φυσική δραστηριότητα.

Πάνω από 90% των ατόμων που χάνουν βάρος, το ξαναπαίρνουν στα 2 χρόνια. Εκτός από τη διατροφή, βασικότατη προϋπόθεση για να διατηρήσει κάποιος το νέο βάρος (set point) είναι να κάνει άσκηση συστηματικά. Και ο λόγος δεν είναι μόνο το κάψιμο θερμίδων και η διατήρηση της μυϊκής μάζας. Ο ρόλος της άσκησης είναι πολύ πιο θεμελιώδης. Ο λόγος; Οι μυοκίνες.. Ας τα δούμε.. Η άσκηση ισορροπεί τις ορμόνες και το ανοσοποιητικό σύστημα. Μειώνει τη κορτιζόλη καθώς και την επιβλαβή φλεγμονή που προκαλείται από το άγχος και τη παχυσαρκία. Την τελευταία δεκαετία, έχει ανακαλυφθεί ότι όταν οι μύες συστέλλονται, απελευθερώνουν χημικούς αγγελιοφόρους που ονομάζονται μυοκίνες.