Η έρευνα δείχνει ότι οι παχύσαρκοι έχουν 74% περισσότερες πιθανότητες να μπουν σε ΜΕΘ και 48% να πεθάνουν. Γιατί; Η βιολογία της παχυσαρκίας περιλαμβάνει χαμηλά επίπεδα D, εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, χρόνια φλεγμονή και πιο κολλώδες αίμα. Επιπλέον, συχνά συνυπάρχουν και άλλες ασθένειες, όπως καρδιακές – πνευμονικές παθήσεις και διαβήτης. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι όμως.
Πάνω από 90% των ατόμων που χάνουν βάρος, το ξαναπαίρνουν στα 2 χρόνια. Εκτός από τη διατροφή, βασικότατη προϋπόθεση για να διατηρήσει κάποιος το νέο βάρος (set point) είναι να κάνει άσκηση συστηματικά. Και ο λόγος δεν είναι μόνο το κάψιμο θερμίδων και η διατήρηση της μυϊκής μάζας. Ο ρόλος της άσκησης είναι πολύ πιο θεμελιώδης. Ο λόγος; Οι μυοκίνες.. Ας τα δούμε.. Η άσκηση ισορροπεί τις ορμόνες και το ανοσοποιητικό σύστημα. Μειώνει τη κορτιζόλη καθώς και την επιβλαβή φλεγμονή που προκαλείται από το άγχος και τη παχυσαρκία. Την τελευταία δεκαετία, έχει ανακαλυφθεί ότι όταν οι μύες συστέλλονται, απελευθερώνουν χημικούς αγγελιοφόρους που ονομάζονται μυοκίνες.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Το άγχος έχει γίνει κομμάτι της σύγχρονης ζωής και πολλοί το αντιμετωπίζουν με το λεγόμενο comfort food (συναισθηματικό φαγητό). Τί μας οδηγεί όμως εκεί; Το χρόνιο άγχος είναι δυσάρεστο. Μπορεί να προκαλέσει ακόμα και κατάθλιψη. Τρόφιμα που απελευθερώνουν ντοπαμίνη & ανταμείβουν τον εγκέφαλο, μας προκαλούν ευχαρίστηση και αυτός είναι ένας τρόπος αυτοθεραπείας ενάντια στα αρνητικά συναισθήματα. Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο.
Οι συμπεριφορές υγείας είναι ένα πολύ παράξενο φαινόμενο. Ενώ όλοι ξέρουμε τι μας κάνει καλό, δεν το ακολουθούμε και τα αποτελέσματα στην υγεία είναι γνωστά. Όσον αφορά τη διατροφή και το βάρος, τα πράγματα περιπλέκονται γιατί ο σύγχρονος τρόπος ζωής και το άγχος οδηγούν στην υπερκατανάλωση φαγητού και στη μειωμένη φυσική δραστηριότητα.
