Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας από τους πιο σημαντικούς αδένες του ενδοκρινικού μας συστήματος. Παράγει τρεις βασικές και πολύ σπουδαίες ορμόνες τη θυροξίνη (γνωστή και ως Τ4), την τριιωδοθυρονίνη (γνωστή και ως Τ3) και την καλσιτονίνη.

Ενδείξεις προβλήματος στον θυρεοειδή αδένα είναι: σωματική κόπωση, υπνηλία, μεγάλη ευαισθησία στο κρύο, δυσκοιλιότητα, κατακράτηση υγρών, ξηρό δέρμα και ξηρά μαλλιά, αύξηση του βάρους (ακόμη και αν το άτομο τρώει λίγο), πρήξιμο των βλεφάρων, αραίωση στα φρύδια.
Θεραπεία:
Η αντιμετώπιση του υποθυρεοειδισμού συνίσταται στη χορήγηση από το στόμα υπό μορφή χαπιού της ορμόνης που λείπει, ύστερα από εξέταση και σύσταση ειδικού ενδοκρινολόγου. Αν οι τιμές των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα επανέλθουν σε φυσιολογικά επίπεδα, μετά από θεραπεία, η ικανότητα του ασθενούς να μειώνει ή να αυξάνει το βάρος του είναι παρόμοια με κάποιου χωρίς τέτοια προβλήματα. Αν λοιπόν ο γιατρός διαβεβαιώνει πως ο θυρεοειδής είναι ρυθμισμένος, τότε τα παραπάνω κιλά ίσως να οφείλονται απλά σε λάθος διατροφικές συνήθειες, αλλά και μειωμένη φυσική δραστηριότητα

Διατροφικές συστάσεις
Μικρά και συχνά γεύματα που βασίζονται σε τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη είναι η βασική διατροφική στρατηγική. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται σταθεροποίηση των επιπέδων του σακχάρου του αίματος, «κινητοποίηση» του μεταβολισμού και μείωση των επιπέδων της κορτιζόλης. Τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης ευθύνονται για το κοιλιακό λίπος, την αύξηση του σωματικού βάρους, την μείωση του μυϊκού ιστού, καθώς επίσης δρουν ανασταλτικά στην μετατροπή της Τ4 σε Τ3.
Τρόφιμα προς αποφυγή:

Σταυρανθή λαχανικά
Σταυρανθή λαχανικά, όπως λαχανάκια Βρυξελλών, μπρόκολο, κουνουπίδι και το λάχανο, μπορεί να επηρεάσουν την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών, ιδιαίτερα στα άτομα που έχουν ανεπάρκεια ιωδίου, αφού έχουν την ιδιότητα να μπλοκάρουν την ικανότητα του θυρεοειδούς να απορροφήσει το ιώδιο. Τα άτομα με υποθυρεοειδισμό μπορεί να χρειαστεί να περιορίσουν την πρόσληψη των συγκεκριμένων λαχανικών, αν και το μαγείρεμα τους βελτιώνει την αρνητική αυτή επίδραση. Επίσης φιστίκια, κουκουνάρια, ροδάκινα, αχλάδια, σπανάκι και τα γογγύλια θα πρέπει να αποφεύγονται, γιατί και αυτά τα τρόφιμα παρεμποδίζουν την απορρόφηση ιωδίου.

Σόγια
Τα φυτοοιστρογόνα μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα του οργανισμού να χρησιμοποιήσει τις ορμονών του θυρεοειδούς. Ωστόσο, επειδή δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο, δεν υπάρχουν ειδικές διαιτητικές κατευθυντήριες γραμμές για την πρόσληψη σόγιας.

Τα λιπαρά τρόφιμα
Τα λίπη έχει βρεθεί ότι διαταράσσουν την ικανότητα του σώματος να απορροφήσει την φαρμακευτική υποκατάσταση των θυρεοειδικών ορμονών. Συνιστάται να αποκλειστούν όλα τα τηγανητά τρόφιμα, το βούτυρο, η μαγιονέζα, η μαργαρίνη και τα λιπαρά και επεξεργασμένα κρέατα (ζαμπόν, μπέικον, κλπ.).
Οι τροφές και τα θρεπτικά συστατικά, τα οποία συνεργούν στην καλή λειτουργία του θυρεοειδούς, είναι τα εξής:

• Ιώδιο: Το ιώδιο είναι ένα συστατικό απαραίτητο για την καλή λειτουργία του θυρεοειδούς, καθώς αποτελεί συστατικό στοιχείο των ορμονών του και έτσι η έλλειψη του οδηγεί σε μειωμένη παραγωγή ορμονών. Τρόφιμα όπως θαλασσινά και φύκια, καθώς και το ελληνικό ιωδιούχο αλάτι είναι πηγές πλούσιες σε ιώδιο. Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη είναι 150mg. Μια μέση δίαιτα περιλαμβάνει τροφές εμπλουτισμένες σε ιώδιο και προσφέρει 250-750mg ιωδίου καθημερινά. Προσοχή, όμως, πρέπει να δοθεί στις μεγάλες ποσότητες του ιωδίου, καθώς δρουν αρνητικά στον θυρεοειδή (πάνω από 600mcg την ημέρα), όταν λαμβάνονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
• Σελήνιο: Το σελήνιο είναι ένα απαραίτητο στοιχείο για την παραγωγή των ορμονών του θυρεοειδούς, καθώς και για τη μετατροπή της θυροξίνης (Τ4) σε τριιωδοθυρονίνη (Τ3). Πηγές: ξηροί καρποί (εκτός από φιστίκια), δημητριακά, μοσχάρι, αβγά, ψάρια, τόνος, καβούρια, αστακός.
• Ψευδάργυρος: Η νόσος του θυρεοειδούς συχνά οδηγεί σε ανεπάρκεια ψευδαργύρου Πλούσιες πηγές είναι τα θαλασσινά, τα ψάρια, το συκώτι, το κρέας, τα αβγά, τα μανιτάρια και τα σύκα.
• Τυροσίνη: Η τυροσίνη είναι ένα αμινοξύ το οποίο έχει σημαντικό ρόλο στην παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Ευτυχώς, υπάρχουν πολλά τρόφιμα που αποτελούν καλές πηγές τυροσίνης, όπως είναι τα ψάρια, το κοτόπουλο, τα προϊόντα ολικής αλέσεως, τα γαλακτοκομικά, οι μπανάνες, τα φασόλια και οι ξηροί καρποί.
• Βιταμίνες: Το β-καροτένιο το βρίσκουμε στα πορτοκαλί-κίτρινα και κόκκινα φρούτα και λαχανικά, όπως το πεπόνι, το βερίκοκο και η πιπεριά. Η βιταμίνη C βρίσκεται σε μεγάλη ποσότητα κυρίως στα εσπεριδοειδή, στις φράουλες και στους φυσικούς χυμούς. Η βιταμίνη Ε κυρίως στο ελαιόλαδο, καθώς αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό αντιοξειδωτικό παράγοντα, που προστατεύει τον θυρεοειδή από τις επιπτώσεις του οξειδωτικού στρες. Η βιταμίνη D συνιστάται για χρήση σε ασθενείς με υποθυρεοειδισμό. Γι’ αυτό, προσπαθήστε να καταναλώνετε γαλακτοκομικά, σκουμπρί, σαρδέλες, τόνο και κρόκο αβγού. Ακόμη, το σύμπλεγμα των βιταμινών Β συμμετέχει στη διαδικασία της σύνθεσης της Τ4.
• Συμπληρώματα όπως η κανέλλα, το χρώμιο (κρέας, δημητριακά, τυρί, μπαχαρικά, μανιτάρια, τσάι, μπύρα, κρασί) και το μαγνήσιο (καφές, τσάι, κακάο, όσπρια, δημητριακά ολικής αλέσεως, καλαμπόκι, αρακά, καρότο κ.α) δείχνουν να έχουν θετικές επιδράσεις σε άτομα με υποθυρεοειδισμό.

Πηγές
http://americannutritionassociation.org/hypothyroidism
http://www.endocrine.niddk.nih.gov/pubs/hypothyroidism/
www.diatrofi.gr